Najczęściej zadawane pytania:

Bezpieczeństwo i higiena pracy to „stan warunków i organizacji pracy oraz zachowań pracowników zapewniający wymagany poziom ochrony zdrowia i życia przed zagrożeniami występującymi w środowisku pracy”.

Szkolenia BHP są obowiązkowe. Zgodnie z przepisami Kodeksu Pracy - nie wolno dopuścić pracownika do pracy, do której wykonywania nie posiada on wymaganych kwalifikacji lub potrzebnych umiejętności, a także dostatecznej znajomości przepisów oraz zasad bezpieczeństwa i higieny pracy.

Szkolenie wstępne powinno być przeprowadzone przed dopuszczeniem pracownika do pracy.

Szkolenie wstępne ważne jest maksymalnie 12 miesięcy, po których należy odbyć szkolenie okresowe. Wyjątkowo pracodawcy i osoby kierujące pracownikami mają obowiązek odbycia szkolenia okresowego po 6 miesiącach.

Szkolenie wstępne obejmuje instruktaż ogólny i stanowiskowy.

Instruktaż ogólny przeprowadza pracownik służby bezpieczeństwa i higieny pracy, osoba wykonująca zadania tej służby (wyznaczona przez pracodawcę - posiadająca wiedzę i umiejętności oraz zaświadczenie o ukończeniu wymaganego szkolenia w dziedzinie BHP) albo pracodawca, który sam wykonuje takie zadania.

Instruktaż stanowiskowy przeprowadza pracodawca, osoba kierująca pracownikami lub osoba wyznaczona przez pracodawcę. Każda z tych osób zobowiązana jest do posiadania odpowiednich kwalifikacji i doświadczenia zawodowego oraz jest przeszkolona w zakresie metod prowadzenia instruktażu stanowiskowego.

Odbycie instruktażu ogólnego oraz stanowiskowego pracownik potwierdza na piśmie w karcie szkolenia wstępnego, która jest przechowywana w aktach osobowych pracownika.

Ważność szkolenia okresowego zależna jest od rodzaju stanowiska pracy:

  1. Pracodawca i inne osoby kierujące pracownikami - 5 lat;

  2. Pracownicy inżynieryjno-techniczni, technolodzy, projektanci, organizatorzy produkcji, konstruktorzy maszyn i innych maszyn technicznych - 5 lat;

  3. Pracownicy służb BHP i osoby wykonujące zadania służby BHP - 5 lat;

  4. Pracownicy administracyjno-biurowi - 6 lat;

  5. Pracownicy fizyczni na stanowiskach robotniczych - 3 lata;

  6. Pracownicy fizyczni na stanowiskach robotniczych, wykonujący prace szczególnie niebezpieczne - 1 rok;

  1. Pracownik, który przedłoży aktualne zaświadczenie o odbyciu u innego pracodawcy, w wymaganym okresie, wymaganego szkolenia okresowego BHP;

  2. Osoba pracująca na stanowisku należącym do innej grupy stanowisk, którego program uwzględnia zakres tematyczny wymagany programem szkolenia okresowego obowiązującego na wymaganym stanowisku pracy.

  3. Pracownik, który podjął się pracy na tym samym stanowisku, które zajmował u danego pracodawcy bezpośrednio przed nawiązaniem z tym pracodawcą kolejnej umowy o pracę.

Szkolenia BHP odbywają się w czasie pracy i koszty z nimi związane ponosi pracodawca. Jeśli szkolenie organizowane jest poza godzinami pracy, to te godziny wliczają się również do czasu pracy.

Zgodnie z Art. 283 par. 1 KP osoba odpowiedzialna za stan BHP, kierująca pracownikami lub osobami fizycznymi, która nie przestrzega przepisów BHP, podlega karze grzywny od 1 000 do 30 000 zł.

Jeśli charakter pracy (miejsce pracy, stanowisko oraz jego wyposażenie itp.) wskazuje, że pracownik powinien posiadać odpowiednią wiedzę z zakresu bhp oraz odpowiedni stan zdrowia, to zleceniodawca jest zobowiązany skierować pracownika na szkolenie bhp oraz badania lekarskie, a pracownik ma obowiązek poddać się takim badaniom oraz uczestniczyć w szkoleniu. Koszt szkolenia oraz badań powinien pokryć pracodawca.

Okulary ochronne chronią oczy przed urazami i uszkodzeniami, których źródłem mogą być: pył, odpryski czy iskry z placu budowy, jak również inne zanieczyszczenia unoszące się w powietrzu. Przedostanie się tego rodzaju elementów do oka może być bardzo niebezpieczne i prowadzić nawet do utraty wzroku. Należy o tym pamiętać, zwłaszcza na placu budowy.

Praca na wysokości to wszelkie czynności wykonywane na powierzchni znajdującej się na co najmniej 1 m nad poziom podłogi lub ziemi. Podczas tego typu prac należy stosować sprzęt skutecznie chroniący przed upadkiem z wysokości, odpowiednio dobrany do istniejącego zagrożenia oraz uwzględniający warunki pracy na danym stanowisku. Szelki bezpieczeństwa są najbardziej popularnym sposobem zabezpieczenia się przed upadkiem z wysokości. Szelki należy stosować obligatoryjnie w połączeniu z linkami bezpieczeństwa, amortyzatorem bezpieczeństwa lub urządzeniem samohamownym. Podczas pracy na wysokości linka bezpieczeństwa powinna być cały czas podpięta do stałego punktu konstrukcji.

Tego typu urządzenia mogą obsługiwać wyłącznie pracownicy posiadający odpowiednie uprawnienia. Stanowisko pracy podnośnika powinno posiadać równą, stabilną i utwardzoną powierzchnię (np. betonowe płyty drogowe lub podkłady dozwolone przez producenta). Przed rozpoczęciem prac należy wygrodzić strefę bezpieczeństwa wokół terenu, na którym pracuje urządzenie. Zapobiega to kolizji z innymi pojazdami oraz wtargnięciu pracowników w strefę, w której operuje podnośnik. Od osób korzystających z kosza wymagane jest posiadanie szelek bezpieczeństwa i „100% przypięcia”.

zabrania się:

  • przeładowywać lub przeciążać kosz podnośnika, jak również używać go do transportu ładunków,
  • stawania na barierach ochronnych i wychodzenia z kosza na wysokości.

Użytkowanie rusztowania możliwe jest jedynie po dokonaniu odbioru technicznego. Rusztowania eksploatowane w trakcie robót budowlanych wymagają przeglądów, za które odpowiedzialny jest kierownik budowy lub wyznaczona przez niego osoba z uprawnieniami. Rusztowanie, które nie nadaje się do eksploatacji, powinno być w sposób wyraźny oznakowane przy każdym wejściu.

Każda osoba korzystająca z rusztowania, a w szczególności sprawująca nad nim bezpośredni nadzór, zobowiązana jest sprawdzić oznakowanie przy każdym wejściu (tablica informacyjna) i ocenić wizualnie czy:

  • rusztowanie posadowione jest w sposób prawidłowy (czy np. nie doznało uszkodzeń lub odkształceń),
  • stan powierzchni roboczych i komunikacyjnych pomostów jest właściwy (czystość pomostów, w warunkach zimowych – zabezpieczenie przeciwpoślizgowe pomostów),
  • stan posadowienia rusztowania jest stabilny (np. zapadnięte stopy, podmyty grunt),
  • zabezpieczenia pomostów są kompletne (poręcze, barierki, krawężniki, stan pomostów, zabezpieczenie otworów i ciągów komunikacyjnych),
  • rusztowanie jest prawidłowo zakotwione,
  • przewody elektryczne są dobrze izolowane i nie stykają się z konstrukcją rusztowania,
  • nie zaszły zjawiska mające ujemny wpływ na bezpieczeństwo rusztowania,
  • rusztowanie jest poprawnie zbudowane i czy posiada wszystkie wymagane elementy.

Jeżeli brak jest tablicy informacyjnej lub zaobserwowano niezgodności dotyczącej stanu rusztowania zabronione jest korzystanie z rusztowania.

Szelki bezpieczeństwa są podstawowym ŚOI i mają za zadanie zapewniać całkowite bezpieczeństwo podczas prac na wysokościach oraz w trakcie wykonywania trudnych czynności nad poziomem zero.

  1. Podczas zakładania szelek w pierwszej kolejności należy podnieść uprząż trzymając za grzbietowy pierścień D.

  2. Następnie trzeba nasunąć uprząż na oba ramiona, tak aby pierścień D spoczywał między łopatkami na plecach. Pasy na piersi należy połączyć za pomocą przeznaczonych do tego zapięć.

  3. Kolejnym krokiem jest wciągnięcie (jednego z dwóch) wiszącego luźno pasa między nogami na udo tak, aby został połączony do przeciwnego końca pasa.

  4. Czynność należy powtórzyć na drugiej nodze.

  5. Szelki zostały założone, lecz równie ważną kwestią jest sprawdzenie poprawności wykonanych czynności. Trzeba upewnić się, że pasy zostały przeciągnięte przez pętle elastyczne (luźne elementy stwarzają ryzyko dla osoby noszącej).

  6. Przy pomocy ręki należy sprawdzić, czy pierścień D znajduje się miedzy naszymi łopatkami tak, abyśmy mieli możliwość złapania go ręką.

  7. Ostateczną czynnością upewniającą nas o poprawności położenie uprzęży jest wsunięcie czterech palców pod przylegające pasy i kucnięcie.

  8. Jeśli swobodne kucnięcie jest możliwe, oznacza to, że uprząż założona jest prawidłowo, przy zachowaniu wymaganej swobody ruchów.

Tak, właściwy dobór urządzeń oraz sprzętu pomocniczego jest podstawowym wymogiem bezpieczeństwa prac transportowych na terenie budowy. Do sprzętu pomocniczego zaliczą się m.in.: pasy transportowe, kosze transportowe, liny transportowe, łańcuchy, zawiesia, dźwignie, chwytaki, rolki, kleszcze czy uchwyty. Działające siły w trakcie wykonywania manewrów transportowych w razie niewłaściwego zabezpieczenia ładunku mogą spowodować przesuniecie, przewrócenie lub nawet wypadnięcie ładunku z przestrzenie ładunkowej co w konsekwencji może skutkować poważnym zdarzeniem wypadkowym.

Wszystkie otwory technologiczne znajdujące się na budowie należy zabezpieczyć poprzez ich skuteczne wygrodzenie, przykrycie lub zabezpieczenie specjalnymi siatkami. Powinny zostać także oznakowanie.

Ciężary na zawiesiach mogą być mocowane tylko przez osoby z uprawnieniami hakowego. Hakowi muszą mieć odpowiednie uprawnienia sygnalisty/hakowego oraz być ubrani w hełmy ochronne i kamizelki odblaskowe z napisem „HAKOWY”. Z kolei do transportu elementów należy wykorzystywać sprawne i kompletne zawiesia. Przy transporcie należy stosować liny naprowadzające i stabilizujące ciężar.

W okresie zimowym na terenie budowy nadmierna ilość śniegu lub lodu może spowodować zagrożenie poślizgnięcia się, a w konsekwencji stwarza zagrożenie życia i zdrowia pracownika. Konieczne staje się więc odśnieżanie dachów, rusztowań budowlanych, ciągów komunikacyjnych i usuwanie sopli lodu zwisających z dachów budynków i konstrukcji. Do prac związanych z odśnieżaniem można skierować pracownika, który nie posiada specjalnych kwalifikacji jednak musi on posiadać: aktualne szkolenie w dziedzinie BHP, którego program obejmował zagadnienia dotyczące bezpieczeństwa przy odśnieżaniu obiektów, aktualne badania lekarskie stwierdzające zdolność do wykonywania pracy przy odśnieżaniu, w tym specjalistyczne badania lekarskie do wykonywania prac na wysokości, zapoznanie z oceną ryzyka zawodowego związanego z wykonywaną pracą. Najpoważniejszym zagrożeniem, na które narażony jest pracownik skierowany do odśnieżania jest upadek z wysokości. W szczególności powinno się zapewnić: bezpośredni nadzór nad tymi pracami przez wyznaczone w tym celu osoby, odpowiednie środki zabezpieczające oraz instruktaż pracowników.

Strona korzysta
z plików Cookies.
Korzystając ze strony wyrażasz zgodę na ich używanie.